Kajakken & Munkholmen

Om de vakantie compleet te maken met typisch Noorse zomeractiviteiten, zijn we afgelopen zaterdag wezen kajakken. In eerste instantie was ik nogal terughoudend, maar Mirjam heeft me dan toch overgehaald om in een kajak te stappen. De kajakclub waar Mirjam bij zat wilde echter geen kajak verhuren aan mensen zonder ervaring, dus we moesten voor mij ergens anders een kajak vandaan vissen. Mirjam had toen haar Noorse taalvaardigheden gebruikt om bij een andere club een kajak te regelen. Het geluk was met ons: ze wilden de kajak zelfs nog bij de club waar Mirjam zit afgooien om half 5 ‘s middags. Dus dat scheelde ons kajaks ophalen op twee verschillende locaties én we konden mooi peddelen in de avond. We moesten dus wel ergens nog avondeten inlassen, maar dat hebben we gewoon opgelost door het kajakken over het eind van de middag en begin van de avond te spreiden. Boterhammetjes mee en kajakken maar. Tijdens het eerste deel had Mirjam mij wat fijne kneepjes van het kajakken geleerd: hoe zit een kajak in elkaar (bijvoorbeeld de voetpedalen), hoe moet je er in zitten (knieën aan de rand), hoe stap je in een kajak zonder gelijk om te floepen, etcetera. Daarna hebben we een rondje om de haven gemaakt en een stukje over de Nidelva gepeddeld (rivier midden in Trondheim), waarbij we wel op moesten passen voor grotere boten, vooral de golven er van. Het was best indrukwekkend om zo aan de rand van de haven maar desalniettemin in een diepe fjord te peddelen, in de zee! Het water was heel helder, maar ook diep en pikzwart. Als er in de verte een boot voorbij kwam, waren even later de golven goed te voelen. Ik was toen heel blij met mijn balans die ik tijdens jaren paardrijden heb opgedaan. Na ongeveer anderhalf uur zo rond te hebben gepeddeld gingen we weer aan wal om even ons boterhammetje op te eten. Het zonnetje scheen nog, dus het was echt heerlijk om even te ‘picknicken’ en daarna weer in de kajak te duiken. We zijn daarna richting Ila (een wijk van Trondheim) gepeddeld en hebben we een zalm-boerderij van heel dichtbij gezien. Helaas hebben we daar geen foto’s van; we hadden alleen snel foto’s gemaakt van onszelf in een kajak met Munkholmen op de achtergrond en daarna snel de camera weer in een waterdichte opbergzak gedaan. Voor het tweede deel had Mirjam haar rete-dure waterdichte kajak-pak aangetrokken zodat ze de zogenaamde eskimorol kon uitproberen, waarbij ze met kajak en al kopje onder moet en weer boven water moet komen zonder uit de kajak te komen! Het was haar voor het eerst gelukt ook nog! Ondertussen was ik een beetje rond aan het peddelen en hilarisch aan het lachen omdat Mirjam regelmatig haar kajak moest leegpompen, dat zag er namelijk vrij idioot uit. Het werd toen ook al donkerder en kouder – zo tegen 9 uur – en het water werd steeds donkerder en ondoorzichtiger. Om half 10 waren we weer terug aan wal. Al met al was het een hele leuke avond, en daar heb ik de huidige spierpijn in mijn schouders zeker voor over gehad :)

Voor zondag stond eigenlijk een korte wandeling naar Gråkallen op de planning en voor maandag een tour naar Munkholmen. Zondag waren we vroeg opgestaan omdat we dan weer vroeg de bus moesten hebben naar Skistua – dezelfde als van de wandeling naar Storheia en Grønlia – maar zelfs met een flinke bak koffie kregen we onze hersens niet aan de gang. Wij geven de hoeveelheid stof om over bij te kletsen en dus slaaptekort de schuld, naast dat we inderdaad ook vrij veel activiteiten hebben gedaan in korte tijd. We hebben zoveel bij te kletsen dat we makkelijk doorgaan tot 2 uur ’s nachts, en zelfs dan hebben we veel discipline nodig om in bed te gaan liggen, het licht uit te zetten en dan te stoppen met praten…
Uiteindelijk kwam het er dus op neer dat we zondag veel te brak waren om op tijd klaar te zijn voor de bus naar Skistua, dus toen besloten we om rustig aan op te starten met een uitgebreid ontbijt en koffie en om die dag dan maar naar Munkholmen te gaan in plaats van vandaag. http://en.wikipedia.org/wiki/Munkholmen
Munkholmen is in principe een eilandje in de Trondheimfjord en – zoals al in een eerdere blog beschreven – heeft het in het verleden uiteenlopende functies gehad. Ongeveer 1000 jaar geleden werd het gebruikt als een executieplaats; de gids vertelde heel spannend dat de hoofden van twee voormalige heersers op palen werden gezet door Kong (koning) Olav I en dat dit later werd gezien als soort symbool of waarschuwing voor inwoners van Trondheim om niet op het criminele pad te gaan. De gids leidde ons rond door het gebouw en vertelde in chronologische volgorde de functies van de enkele kamers die er te zijn waren. In feite was het een heel klein gebouw op een klein eilandje met een lang verhaal. Er was een kamer onder de grond die we konden bereiken via een lage en smalle trapgang. De ruimte zelf was koepelvormig. Het verhaal ging dat iemand in die kamer 2 maanden opgesloten heeft gezeten aan kettingen in het midden van die isoleercel, zonder licht, zonder warmte, onder de grond… En die persoon zal dan ook niet de enige zijn geweest die daar in die cel heeft gecrepeerd, waar wij dan als toeristen met een camera fotootjes van maken. Raar idee.
Het eilandje/gebouw werd in de 12e eeuw een klooster, waar volgens de gids regelmatig werd genoten van een biertje naast het ‘monnikenwerk’. Het bier werd geïmporteerd vanuit boerderijen in Trondheim. In de 16e eeuw – ten tijde van de protestantse reformatie – was het klooster vervallen en in de 17e eeuw werd er een fort opgebouwd die tevens dienst deed gevangenis. De gids vertelde heel trots dat een belangrijke Deense politicus er voor bijna 20 jaar gevangen was gehouden. In de 20e eeuw is Trondheim nog bezet geweest door Nazi-Duitsland en toen werd het gebouw vooral gebruikt als basis en voor opslag van munitie.
Kortom: Munkholmen is dus echt een piepklein eilandje met een zeer variabele geschiedenis :) dit heb ik ook met wikipedia als geheugensteuntje geschreven, naast de leuke verhalen van de gids.

Dit was de laatste blog over deze vakantie. Morgen zit het er alweer op, dan duik ik weer de cityhopper in naar Schiphol… Mirjam en ik gaan vannacht waarschijnlijk nog profiteren van dat we nog lekker kunnen kletsen met elkaar; nu kan ik nog snel de laatste blog vanuit Noorwegen online zetten. Morgenmiddag zit ik vast hersendood in het vliegtuig, maar dat is deze vakantie meer dan waard geweest! Ik kijk nu al uit naar de volgende vakantie in Noorwegen, met Mirjam natuurlijk!